Als alles verandert
(Blauwe Storm – Halverwege de Leerweg)
Soms voelt het alsof de grond onder je voeten verschuift.
Alsof je midden in een storm staat en niets meer vaststaat.
Misschien is het frustrerend.
Misschien lijkt het alsof het niet snel genoeg gaat.
Je hoofd wil antwoorden, duidelijkheid, controle.
Maar je hart weet dat dit erbij hoort.
Alles in je leven dat niet langer leeft, alles wat beperkend voelt,
staat op het punt te verschuiven of weg te vallen.
De krachten van het lot brengen soms onverwacht iets op je pad.
Zoals een donderslag op klaarlichte dag, verrassend en verwarrend tegelijk.
Wat je dacht te weten wankelt.
Wat ooit houvast gaf, voelt nu vreemd.
Maar juist in die ruimte van niet-weten
begint iets nieuws zich voorzichtig te vormen.
Je hoeft het niet te snappen.
Je hoeft alleen te blijven ademen.
Te voelen. Te vertrouwen.
Trouw te blijven aan jezelf.
Misschien zie je nog niet waar dit heen gaat,
maar iets in jou beweegt mee.
Langzaam. Stil. Echt.
Dus neem je tijd.
Wees zacht.
Je hoeft het niet perfect te doen.
Eerlijk zijn is genoeg.
Aanwezig zijn is genoeg.
Jij bent genoeg.
